Για σένα ..

Είναι κάτι νύχτες σαν και ετούτη που η απουσία της ψυχής σου
παίρνει μορφή και χρώμα...κάτι νύχτες που βυθίζονται στη σιωπή
και πνίγουν την πιο μεγάλη τους κραυγή..
Μου λείπεις..μου λείπει η μορφή και το χάδι της καρδιάς σου...
Η μαγεία του 'εσύ' του 'εγώ' του ''μαζί'' που ποτέ δεν ξεστομίσαμε...
Ξέρω κάπου υπάρχεις ,κάπου σημάδια αφήνεις..
κάπου το βλέμμα σου αφήνεις να χαθεί..
Εδώ είμαι και μαζεύω αστέρια
Χαρισέ μου ακόμα μια νότα...σου χαρίζω ότι είχες και πρώτα!!
Κουρελί μου ..γεμίζει η ψυχή μου σαν σε φωνάζω..
σαν θα'ρθείς μην με ξυπνήσεις ..αφησέ με να υπάρχω
και απλά να ονειρεύομαι...

Ι

Πανσέληνος

Πανσέληνος ο έρωτας

Πανσέληνος ο Έρωτας βουρλίζει το κορμί μου
και σ' ονειρεύομαι, και σ' ονειρεύομαι, και σ' ονειρεύομαι
σαν το χαμψίνι σάρωσες την έρημη ψυχή μου
και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι

Με σκλάβωσες, με λάβωσες και θέλω να πεθάνω
για να 'χω τη λαβωματιά στον κάτω κόσμο συντροφιά
και να ποθώ παράφορα τον κόσμο τον απάνω

Σαν το ταμπάκο ρούφηξες μαζί με το φιλί μου
Την αμαρτία μου, την αμαρτία μου, την αμαρτία μου
Με χτύπησες αλύπητα κι έκανες την πληγή μου
αθανασία μου, αθανασία μου, αθανασία μου

Με σκλάβωσες, με λάβωσες και θέλω να πεθάνω
για να 'χω τη λαβωματιά στον κάτω κόσμο συντροφιά
και να ποθώ παράφορα τον κόσμο τον απάνω

Στίχοι: Κ.Χ Μύρης

Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου

Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Υ.Γ : Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 8 παρα δέκα..
όταν ακόμα το φεγγάρι είχε σύννεφα γύρω του.

Θαλασσίτσα..

Όσο διαρκεί η ζωή διαρκούν και τα όνειρα..

Θέλω να χάνομαι πότε στο βυθό

πότε στον ουρανό τα φτερά μου να απλώνω..

τραγουδώ τις νύχτες..κ ας μην με ακούει κανείς..
θελω να αισθανθώ πραγματα που δεν έχω αισθανθεί ξανα!!

να βαδίζω και να αφήνω σημάδια .

για να γυρίσω πάλι πίσω..

βουτώ στο κενό και βρίσκομαι μέσα στην αγκαλιά της

μαθαίνω τα μυστικά της αναζητώ το γαλάζιο ..

κ ας βουλιάζω...

είναι που ακόμα μαθαίνω πως κολυμπούν..

ακουμπώ το βυθό της..και γίνομαι ένα
σαν να έχω το χρώμα της στα μάτια μου

πως να τα πάρω λοιπον τα μάτια μου απο πάνω της
όταν ξέρω πως το απέραντο γαλάζιο της

γιατρέυει το χρώμα της ψυχής μου ...

Θαλασσίτσα μου αγνό μου χρώμα..

τα καράβια μου βουλιάξανε μα εγω σε ζητώ ακόμα!!

Ι.

Κάτι τέτοιες νύχτες νοσταλγώ..

Λευκάδα.. βράδυ Τετάρτης 6 Αυγουστου .
Φίλιππος Πλιάτσικας..

Λιγα λεπτά μετά τις 9 30 ανεβαινουν στη σκηνή δυο πολύ όμορφες

παρουσίες γένους θηλυκού !! Joanna Drigo και Λαμπρινη Καρακωστα..
Υπέροχες ερμηνείες..
Μεχρι να υποδεχτούμε στη σκηνή εκείνον..κ έρχεται η ώρα ..
Κάθε φορά κ καλύτερος ,ζωντανός ομιλητικός κεφάτος αγέροχος
με την κιθάρα του στο χέρι..Και το ταξίδι ξεκινά..

Μια βραδυά γεμάτη μουσική,νοσταλγία,χαρά ενθουσιασμό..
Τοσα πολλά συναισθήματα ...

Τελική απολαβή μια πανέμορφη ανάμνηση ακόμα ..
Ο Φίλιππος Πλίάτσικας και η πανέμορφη τα τελευταία 2 χρόνια παρέα του ..

Κάτω απο το φώς των αστεριών ατελείωτο μουσικό ταξίδι ...Δεν έλειπε τπτ..
Μεγάλος θαυμασμός για την υπέροχη φωνή του κ πάνω απο όλα

για την μαγική πένα της ψυχής του ..
Στην παρέα του ο Mc Yinka, η Joanna Drigo και η Λαμπρινή Καρακώστα

με της εκπληκτικές φωνες τους..

Οπως πάντα στη σκηνή ήταν ο Αλέκος Αράπης στο μπάσο
μέλος των Απροσάρμοστων ο οποιος τραγούδησε για τον Παυλο Σιδηρόπουλο
''τον Μπάμπη τον φλού'' , ο Αλέκος Κούρτης στα τύμπανα,
ο Γιάννης Σκούταρης στα πλήκτρα,ο Κώστας Μιχαλός στην ηλεκτρική κιθάρα
και η Ειρήνη Αναστασίου στο ηλεκτρικό τσέλο.

Όμορφες επίσης ερμηνείες του MC Yinka σε τραγούδια

του Manu Chao και Bob Marley..
Και τι δεν ακούσαμε..απο παλιά τραγουδια μαζι με τους Πυξ Λάξ μεχρι

τα τελευταια μοναδικα κομμάτια του ακόμα κ ένα ακυκλοφόρητο..
Ναί!!μας έκανε την τιμή!!..
Όσα μπορω να θυμηθώ..Senor, Ανόητες αγάπες, Δε θα δακρύσω πια για σέν
Έπαψες αγάπη να θυμίζεις, Λένε για μένα, Μοναξιά μου όλα ,Να με θυμηθείς,
Όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω,Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο,
Πούλα με,Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;,Πες κάτι, Τι δεν έμαθε ο θεός,
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,Είναι ωραία τα λάθη ,
Ποίος έχει λόγο στην αγάπη ..

Αναφέρθηκε στους παλιούς του συνεργάτες στονΜάνο Ξυδούς

και τον Μπάμπη Στόκα..Φυσικά!!
Δεν έλειψαν οι πλάκες προς το κοινό ..με ομορφες ατάκες..
Ερμηνευσε υπέροχα ενα τραγουδι τον Αδερφών Κατσιμίχα ''Μη γυρίσεις΄΄
αφάνταστη στιγμή κ οπως έιπε κ ο ίδιος τους χρωστα πολλά!!

Δυο ώρες που πέρασαν υπέροχα μοναδικά..γεμίσαμε τις μπαταρίες

για την επόμενη φορα..

Τα λόγια είναι λίγα για ένα μεγάλο ευχαριστώ..Είστε όλοι μοναδικοί..

Ιωάννα!

Τελειώνει το χαρτί.τελειωσε κ το μελάνι.....

Να γράφεις σε χαρτι κ να μην σε φτανουν οι γραμμες να γράφεις και να σβήνεις ..
να αδειάσει το μυαλό τίποτε να μη στοιχειώνει τπτ μεσα του να τελειωνει το μελανι
απ το στυλο να μην σου κανει τελικα το χρώμα να γράφεις να να είσαι αλλού
ολοι να ειναι παντα αλλου και εσύ που είσαι σε αλλη γη σε αλλο λιμάνι σε άλλη πολη
σε άλλο φεγγαρι σε άλλο ουρανο...
Nα σε πιανει φρίκη ,φρίκη για όσα ειδες οσα ακουσες οσα πέρασες οσα ακομα περνας..
Ναι έτσι ειναι η ρουφιανα η ζωη κ πρεπει πρεπει να την δεχτεις να συμβιβαστεις μαζι της
οπως τοτε που συμβιβαστηκες με το χαστουκι που σου δωσε κ ακομα παιρνεις μαθηματα ακομα μαθαινεις το Α μεχρι το Ω..
Αυτη ειναι η αλφαβητα αλλα μεχρι να φτασεις απο το Α στο Ω περνας τα χαντάκια ,
τις λάσπες κ τα σκατά...ναι αυτα...

Γραφεις..γραφε.. αυτα θα μεινουν σε μια κόλλα χαρτι.. το μονο που θα αλλαξει
θα ειναι είναι το χρωμα της θα γερασει σαν κ σενα..μα δε θα ασπρισει οπως ασπρισαν
τα μαλλια σου .
Δεν εχει γλωσσα να μιλησει..μοναχα γραμμες ευθειες .. και σιωπή ..σιωπη..αλλος ήχος
κ ετουτος .. αλλα ειναι γνωστός!! που ειναι η δικη μας η ευθεια ολο στροφες βλεπω ,
στροφες στροφες κ με πιανει ανακατοσουρα ..

Που στα σκατα να ειναι η δικη μου η ευθεια γαμώτο .. μου κρυβεται?
χαμoγελα απ τη γωνια ?
Να γραφεις γραφε να ξαλαφρωνεις..κ διαβαζεις διαβαζεις κ μετα ξανα ματωνεις.. ..
που είσαι κορίτσι..τα σπιρτα ψάχνεις?
Τελειωσαν οι γραμμες τελειωσαν κ οι σελιδες παιρνουν φωτιά ξύπνα θα καείς
μας τελειωσε κ το μελανι..
Ωρα να μπογιατισουμε στους τοιχους .. αστερια που δε φτανουμε..το φεγγαρι
που εδω κ κατι μερες λειπει τον ουρανο που γεμισε απο συννεφα ..

Ξερω φρικαρεις,κ γω απο αυτο ειμαι απο αυτο σκονιζομαι εδω κ χρονια
κ αλλαξε το δερμα μου υφη η γευση μου χρωμακ η ψυχη μου ηχό..

Αλλα μ'ακους το ξερω κ ας μην υπαρχεις πουθενα
κ ας υπαρχω μονάχα σε μια κολλα χαρτι..
Φρικαρω το ξερω..φρικαρω αλλα μπουχτισα.. γεμισα..δε χωραει αλλο τπτ
δε χωραει ...
Ούτε κ γω χωραω..στριμωχτηκα δε χωραω πουθενα ουτε καν μεσα μου
ούτε σε μια σελιδα χαρτι ουτε σε τετράδιο..ούτε στη γή ούτε στον ουρανό
τελειώνει το μελανι τελειωνει κ τα γράμματα δε φαίνονται χάνονται ,
εξατμιζονται εξατμίζομαι κ γω .. κ δε χωράω δεν υπάρχω δεν αγγίζω
..δε σ'αγγιζω..κ φρικαρω...
δε σ'αγγίζω και μου λείπεις..

Τελειωνει το χαρτι..τελειωσε κ το μελανι.....

Λουλούδι..φιλί...τραγούδι...